Virak, vrkuta, zečija šapa ili gospin plašt je prema mišljenju mnogih fitoterapeuta biljka broj jedan kada su u pitanju miomi na materici, ali i druge "ženske boljke".
Ova biljka, naročito u kombinaciji sa koprivom, ima izuzetnu moć u da se ti problemi otklone. Smiruje upale, otoke, izrasline, smanjuje protok krvi jer u sebi sadrži tanin i još neke delotvorne supstance.
Ipak, virak je najdelotvorniji kod tzv. "ženskih problema" - mioma, cisti, premenstrualnih bolova, pojačanog menstrualnog krvarenja, kod oslabljenog tonusa materice, u slučaju fibroma i endometrioze, tokom perioda premenopauze, kao i za intimnu negu u slučaju pojačanog vaginalnog sekreta. Preporučuje se i kod nemogućnosti začeća odnosno neplodnosti jer reguliše lučenje ženskih hormona i dovodi u red menstrualne cikluse.
Germani ga posvetili boginji prirode i plodnosti
Zato ne čudi što je kod starih Germana, virak je bio posvećen boginji prirode i plodnosti, Frigi. Prvi put se u spisima o lekovitom bilju pominje 1485. i od tada je opisan u svim važnijim delima o lekovitom bilju. Iskustva narodne medicine potvrđena su odavno i naučnim ispitivanjima koja su pokazala njegovo gestogeno, protivupalno i antiseptično delovanje.
Virak je zeljasta biljka koja može dostići visinu i do pola metra i obrazovati male žbunove. Izdanci su zeleni i goli, a biljka je karakteristična po zvezdasto naboranim, mekim i maljavim listovima na čijim se rubovima izlučuju sićušne kapljice tečnosti koje se povremeno skupljaju u dnu lista obrazujući jednu krupnu kap.
Alhemičari ga smatrali eliksirom večnog života
Te dragocene svetlucave kapljice sakupljali su u srednjem veku alhemičari kako bi ih koristili za dobijanje "eliksira večnog života", "kamena mudrosti" ili zlata. Odatle i potiče latinski naziv biljke: Alchemilla.