Sve o bolesti od koje se lečila Gabi Novak: Upala pluća može da ima ozbiljne komplikacije, otkriva stručnjak
Tokom prethodnih nedelja, Gabi je vodila borbu sa upalom pluća. Iako je uspela da pobedi bolest, po povratku u Dom za stare osobe njeno zdravstveno stanje se naglo pogoršalo.
Za Zdravlje Kurir, prim. dr Tatjana Radosavljević, pneumoftiziolog, objasnila je u ranijem intervjuu koje ozbiljne posledice upala pluća može da ima i koje grupe pacijenata su posebno ugrožene.
- Upala pluća je infekcija donjih disajnih puteva koja može biti izazvana različitim uzrocima. I dalje je veliki zdravstveni problem, uprkos napretku u dijagnostici i terapiji, i može biti uzrok smrti kod obolelih sa pratećim bolestima, kao i obolelih u starijem životnom dobu ili kod jako mladih osoba - objašnjava dr Radosavljević.
Moguća je komplikacija gripa i drugih respiratornih virusnih infekcija, a ako se ne leči može dovesti do akutnog otkazivanja pluća i do smrti bolesnika.
- Od jednog od oblika ove bolesti godišnje oboli jedan posto stanovništva, u srednjem životnom dobu oboli od 0, 5% – 1% stanovništva.
Teži oblici češći su kod odraslih
Prema rečima doktorke Radosavljević upala pluća je još uvek veliki problem u zemljama u razvoju, u kojima se teži oblici javljaju češće kod odraslih, a kod dece je smrtnost u ovim zemljama i do 30 puta veća nego u ostalim zemljama.
- Starije osobe, zbog produženog životnog veka, pridruženih bolesti, kao i oslabljenog imunološkog sistema u celini, češće oboljevaju i umiru od upala pluća. Upale pluća su češće kod osoba sa HIV - om, kod osoba na hemioterapiji i kod transplantacije organa. Osim toga razvoju upale pluća mogu pogodovati pušenje, aerozagađenje i alkoholizam - ističe dr Radosavljević.
Izazivači - bakterije, virusi, gljivice
Izazivači upale pluća mogu biti bakterije i virusi, ali nešto ređe i gljivice.
- Poslednjih godina sve smo češći svedoci pravih epidemija upala pluća izazvanih mikroorganizmima koji pripadaju grupi tzv. mikoplazme pneumonije, koji su negde između virusa i batekterija: napadaju i oštećuju ćelije plemenitog plućnog tkiva kao virusi, ali je mogu lečiti tačno određenim antibioticima. Ove epidemije javljaju se na tri do četiri godine.
Bakterije izazivaju 60 % do 80 % svih upala pluća, a dve trećine među njima pripada bakteriji streptokokus pneumonije.
- Značajno učešće pripada i bakteriji hemofilus influence, ali se u velikom procentu ne može utvrditi tačan izazivač upale pluća. Najčešći izazivači virusnih pneumonija su virus gripa, adenovirus i virus parainfluence.
Često se događa komplikacija virusne infekcije upale pluća sa bakterijskom infekcijom.
Simptomi upale pluća
Upala pluća može da zahvati deo pluća, čitavo plućno krilo ili delove oba plućna krila.
- Bolest je akutnog toka, ponekad se kod težih oblika razvija i za nekoliko sati. Simptomi mogu biti opšti i respiratorni.
Pacijent sa upalom pluća je:
- Malaksao
- Ima groznicu i povišenu temperaturu
- Gubitak apetita
- Neretko herpes na usnama
- Kašalj se javlja na početku bolesti, može biti najpre suv, iscrpljujući, praćen bolovima u mišićima grudnog koša, zbog zamora mišića. Vremenom može da se pojavi i iskašljavanje najčešće obojenog ispljuvka, ponekad neprijatnog mirisa.
Bol, nedostatak vazduha, modra boja lica i usana
Ukoliko se bol u grudnom košu pojačava pri kašlju i dubokom disanju, može da ukaže na širenje upalnog procesa na plućnu maramicu.
- Takođe se može javiti manje ili više izražen osećaj nedostaka vazduha, sviranje u grudima, znojenje, lupanje srca, a kod težih oblika i pomodrelost lica i usana.
Kako se postavlja dijagnoza upale pluća?
Pregled bolesnika stetoskopom neophodan je za postavljanje dijagnoze upale pluća.
- Pre ere moćnih dijagnostičkih metoda iz oblasti radiološke dijagnostike, pregledu stetoskopom ili auskultaciji prethodila je tzv. metoda „ perkusije “ ili kuckanja pacijenata po zidu grudnog koša, pri čemu zvuk iznad mesta upale pluća je potmuo. Ta vrlo jednostavna metoda je uz slušanje stetoskom i danas važna za postavljanje dijagnoze upale pluća. Pacijenti se potom šalju na rendgen pluća, pri čemu se mogu videti jasne „ mrlje “ ili „ senke “ iznad oblasti zahvaćenih upalom pluća. Jedino kod tzv. „atipičnih pneumonija“ – nebakterijskih upala pluća može da postoji veliko nesaglasje između urednog fizikalnog nalaza i izraženih promena na snimku pluća.
U laboratorijskim analizama postoji izražen tzv. zapaljenjski sindrom (povišena sedimentacija eritrocita, povišenje broja leukocita, povišene vrednosti C reaktivnog proteina).
- Dokazivanje uzročnika upala pluća je svakako potrebno, ali za započinjanje terapije ne može se uvek čekati rezultat nalaza, već se terapija započinje antibioticima po prethodnom iskustvu lekara ili empirijski.
Kako se leči upala pluća?
Upale pluća mogu da se leče ambulantno (tzv. vanbolničke pneumonije) ili u bolnici, ako su u pitanju teži oblici bolesti.
- Kod akutno obolelog pacijenta se započinje davanje antibiotika, a po izolovanju uzročnika se antibiotici nastavljaju da daju po antibiogramu, tj. po osetljivosti izazivača na antibiotike. Dužina lečenja zavisi od ozbiljnosti bolesti, vrste uzročnika, odgovora na terapiju i prisutnosti drugih medicinskih komplikacija. Ukoliko je data odgovarajuća terapija poboljšanje bolesti i pad temperature može se očekivati u toku 72 sata, ali se lečenje antibioticima nastavlja i do dve nedelje.
Komplikacije upale pluća
Moguće komplikacije upale pluća su gnojenja pluća, stvaranje vode u plućima, a, u najtežim slučajevima, i tzv. akutno otkazivanje pluća.
Prevencija upala pluća ogleda se pre svega u izbegavanju faktora rizika, vakcinaciji protiv gripa, i kod osoba starijih od 65 godina sa hroničnim oboljenjima preporučuje se i davanje pneumokokne vakcine.
Zabranjeno preuzimanje dela ili čitavog teksta i/ili foto/videa, bez navođenja i linkovanja izvora i autora, a u skladu sa odredbama WMG uslova korišćenja i propisima Zakona o javnom informisanju i medijima.
