SVE ŠTO TREBA DA ZNATE O ANESTEZIJI: Evo koje vrste postoje i šta je za ANESTEZIOLOGA najvažnije

Anestezija je stanje kontrolisanog gubitka svesnosti i/ili senzacije koja se koristi u cilju određenih medicinskih procedura, najčešće hirurških. Cilj svake anestezije je da se pacijentu obezbedi maksimalna sigurnost, bezbolnost I komfor za vreme intervencije, a hirurgu da se obezbede optimalni uslovi za rad.

Za anesteziologa je najbitnija sigurnost i bezbedost pacijenta

Radi sigurnosti, kaže naš sagovornik, tokom bilo kog oblika anestezije neophodno je da pacijent bude postavljen na odgovarajući monitoring.

- Koji nivo monitoringa će se koristiti zavisi od opsežnosti planirane inetervencije, stanja pacijenta kao i oblika anestezije koja se primenjuje. Osoba koja brine o zdravlju pacijenta tokom anestezije je anesteziolog. Anesteziolog je lekar specijalista koji je posle završenog medicinskog fakulteta nastavio da se usavršava u oblasti anesteziologije i intenzivne medicine još 4 godine. Za anesteziologa je najbitnija sigurnost i bezbedost pacijenta - ističe dr Bagi i navodi koji oblici anestezije postoje:

Opšta anestezija

Tokom opšte anestezije pacijent dobija lekove protiv bolova (narkotičke analgetike), lekove za mišićnu relaksaciju (mišićne relaksante) i lekove za uspavljivanje (anestetike koji mogu biti lekovi koji se daju na venu (intravenski anestetici) ili se udišu (inhalacioni anestetici).

Opšta endotrahelna anestezija je oblik anestezije gde se pacijent mora orotrahelno intubirati (disajni put se obezbeđuje plasiranjem tubusa kroz grkljan u dušnik) i dok je pacijent relaksiran ne samo da ne može da pomera ekstremitete nego ne može mi da diše zbog paralize mišića za disanje pa aparat za aneseteziju mora da “diše“ umesto pacijenta tj. aparat pod pritiskom uduvava vazduh različitog stepena koncentracije kiseonika u pluća pacijenta. Nakon završetka operativnog zahvata pacijent se ili budi u operacionoj sali i nakon kraćeg perioda postoperativnog nadzora vraća na odeljenje ili se nakon velikih operativnih zahvata premešta u jedinicu intenzivnog lečenja gde će imati dalji nadzor I lečenje.

Regionalna anestezija

Predstavlja oblik anestezije kada se koristi lokalni anestetik kojim se određeni deo tela "umrtvi" tj. obezboli I kada se pacijent može operisati bez uvođenje u opštu anesteziju tj. u budnom stanju.

Ovde spadaju razni oblici blokova (najčešće se izvode operacije na eksteremitetima) ili primena spinalne anestezije (kada se lokalni anesteik ubrizgava u spinalni prostor u nivou ispod lumbalnog drugog pršljenja, zbog bezbednosti (kičmena moždina se završava na nivou lumbalnog prvog pršljena) kod ortopedskih, uroloških ili ginekoloških operacija kao i primena epiduralne anestezije (lokalni anestetik se ubrizgava u tanak epiduralni prostor pre ovojnica kičmene moždine).

Lokalna anestezija

Kada se radi lokalna primena lokalnog anestetika koja omogućuje da se uradi intervencija na nekom izolovanom delu tela.

Analgosedacija analgosedaciji

Podrazumeva intravensko davanje lekova koji pacijente uvode u stanje sna (ali ne i potpune besvesnosti, što je slučaj kod opšte anestezije). Procesom sedacije u opštoj i regionalnoj anesteziji postiže se anksioliza, odnosno smanjenje osećaja straha i napetosti.

Postoperativna nega

U postoperativnom periodu anesteziolog je zadužen pored brige o opštoj stabilnosti pacijenta i da posebno obrati pažnju na postoperativnu anlegeziju tj. ublažavanje bola kao i sprečavanje nastanka postoperativne mučnine i povraćanja kao jedne od najčešćih postoperativnih komplikacija.Učestalost postoperativne mučnine i povraćanja uobičajeno je 20 do 30 % a u nekim subpopulacijama (ginekološke, laparoskopske opracije ) može da ide i do 80 %. Ova postoprativna komplikacija u značajnoj meri može da se spreči pravilnom primenom lekova protiv povraćanja.

Izvor: A.V./ Kurir.rs