Krvni test koji može spasiti život: Novi način za procenu rizika kod nasledne bolesti srca
Naučnici rade na razvoju jednostavnog krvnog testa koji bi mogao da pokaže ko je u najvećem riziku od najčešće nasledne bolesti srca na svetu. Milioni ljudi širom sveta imaju hipertrofičnu kardiomiopatiju, oboljenje srčanog mišića kod kojeg dolazi do zadebljanja zida srca. Bolest nastaje zbog promene jednog ili više gena i najčešće se prenosi u okviru porodice.
Neki oboleli se većinu vremena osećaju dobro i imaju malo ili nimalo simptoma. Međutim, kod drugih se mogu razviti ozbiljne komplikacije, poput srčane slabosti i poremećaja srčanog ritma, koje mogu dovesti i do srčanog zastoja.
Problem je u tome što za ovu bolest ne postoji lek, a lekari trenutno ne mogu sa sigurnošću da procene koji pacijenti sa genetskom predispozicijom imaju najveći rizik od po život opasnih komplikacija.
Merenje proteina u krvi
Sada je tim naučnika sa univerziteta, među kojima su Harvard i Oksford, pronašao način da predvidi rizik kod osoba koje žive sa hipertrofičnom kardiomiopatijom. Krvni test bi mogao da identifikuje pacijente koji su u najvećoj opasnosti od komplikacija, što bi omogućilo pažljivije praćenje ili pravovremenu primenu terapija koje mogu spasiti život.
U velikoj studiji, istraživači su merili nivoe proteina N-terminalni pro-B-tip natriuretskog peptida (NT-proBNP) u krvi 700 pacijenata sa hipertrofičnom kardiomiopatijom.
NT-proBNP se prirodno oslobađa iz srca tokom njegovog rada, ali povišeni nivoi ukazuju na to da je srce preopterećeno. Pacijenti sa najvišim vrednostima ovog proteina imali su slabiji protok krvi, više ožiljnog tkiva u srcu i promene koje mogu dovesti do atrijalne fibrilacije ili srčane insuficijencije.
Krvni test koji meri NT-proBNP mogao bi značajno da unapredi lečenje miliona ljudi sa najčešćim naslednim oboljenjem srca.
Vođa studije, prof. Kerolajn Ho, medicinska direktorka Centra za kardiovaskularnu genetiku na Medicinskom fakultetu Harvarda, izjavila je da bi test mogao da pomogne da se „prava terapija primeni kod pravog pacijenta u pravom trenutku“.
- Dalja istraživanja krvnih biomarkera omogućiće bolje razumevanje hipertrofične kardiomiopatije, kako bismo u budućnosti mogli da ponudimo krvni test koji će pokazati ko ima visok, a ko nizak rizik od ozbiljnih posledica bolesti. Osobe sa najvećim rizikom mogle bi da dobiju potencijalno životno važnu terapiju, dok bi pacijenti sa niskim rizikom mogli da izbegnu nepotrebno lečenje - rekla je ona.
Nada za pacijente širom sveta
Jedna od osoba koje bi mogle da imaju koristi od ovog testa je 34-godišnja Lara Džonson iz Sautemptona u Velikoj Britaniji.
Pre osam godina počela je da oseća kratak dah i jak umor. Nakon što ju je lekar uputio na bolnička ispitivanja, dijagnostikovana joj je hipertrofična kardiomiopatija. Kasnije je ista dijagnoza postavljena i kod više članova njene porodice sa očeve strane.
- Jedan od najtežih aspekata života sa hipertrofičnom kardiomiopatijom je stalna neizvesnost – nikada ne znate šta može da se promeni. Jednostavan krvni test koji bi ranije ukazao na buduće rizike uklonio bi veliki deo tog straha. To ne bi pomoglo samo meni, već bi značilo mnogo i za moju porodicu - kaže Džonson.
Dodaje da bi takav test ljudima dao priliku da se pripreme i prilagode način života, kao i da imaju veći osećaj kontrole.
Prof. Brajan Vilijams, glavni naučni i medicinski direktor Britanske fondacije za srce, koja je finansirala istraživanje, izjavio je da bi test „mogao da koristi pacijentima širom sveta“.
- Nakon dijagnoze hipertrofičnom kardiomiopatijom, pacijenti i njihove porodice žele da znaju šta ih čeka u budućnosti. Ova studija pokazuje da merenje određenih proteina u krvi može pomoći u proceni rada srca i rizika od budućih komplikacija. Ova nova metoda može pružiti i uvid u to kako se struktura i funkcija srca menjaju kod osoba sa hipertrofičnom kardiomiopatijom, što bi moglo da otvori vrata novim načinima lečenja i smanjenja budućih rizika.
Izvor: theguardian.com/zdravlje.kurir.rs
Podmukli simptomi hipertrofične kardiomiopatije: Kardiolog sa Klinike Mejo objašnjava zašto je važno da se zadebljanje srčanog mišića otkrije na vreme