Da li pacijenti sa transplantiranim organima nasleđuju pamćenje i ličnost davaoca? Naučnici imaju odgovor
U nekim slučajevima, pacijenti su razvili nove hobije ili interesovanja koja podsećaju na donatore, što postavlja pitanje da li transplantacija organa može preneti sećanja ili lične karakteristike donatora na primaoca.
Fenomen prenosa sećanja i osobina sa donatora na primaoca sve je češća tema istraživanja.
Najviše se primećuje kod pacijenata koji su transplantirali srce, ali slične promene u preferencijama i ponašanju zabeležene su i kod onih koji su primili bubrege, pluća ili lice.
Slučajevi koji izazivaju pitanja
Jedan od najpoznatijih slučajeva je studija o devetogodišnjem dečaku koji je dobio srce trogodišnje devojčice koja se udavila u porodičnom bazenu.
Iako dečak nije znao okolnosti smrti devojčice, njegova majka je primetila da se smrtno plaši vode, što je bio znak sličnosti sa donatorkom.
U drugom slučaju, univerzitetski profesor koji je dobio srce od policajca koji je upucan u lice, počeo je da vidi bljeskove svetlosti pred očima, što je bilo povezano sa iskustvima donatora.
Srce i mozak povezani više nego što mislimo?
Naučnici smatraju da bi ovo moglo biti rezultat veze između srca i mozga, jer srce sadrži neurone i ćelije koje su slične onima u mozgu.
Takođe, transplantacija može dovesti do promene u ekspresiji gena koji kontrolišu lične osobine. U pregledu iz 2024. godine, istraživači navode da transplantacija srca može uključivati prenos osobina i sećanja donatora na primaoca.
- Neuronska mreža srca i dvosmerna komunikacija sa mozgom podržavaju koncept veze između srca i mozga u vezi sa pamćenjem i ličnošću - navode stručnjaci.
Iako se nagađa da se sećanja mogu preneti na osnovu ćelijske memorije, mehanizam za to još uvek nije jasno objašnjen.
Takođe, umetanje novog organa može dovesti do drugačijeg izražavanja gena, što može uticati na promene u ponašanju i osobinama primaoca.
Psihološki ili biološki faktori?
Međutim, mnogi stručnjaci smatraju da su ovi slučajevi previše slučajni i da promene u ponašanju mogu biti psihološki odgovor na stres zbog velike operacije i oporavka od ozbiljnih zdravstvenih stanja.
Stručnjaci sa Univerziteta Mekgil u Kanadi ukazuju da imunosupresivni lekovi, koje primaoci organa moraju da uzimaju kako bi sprečili odbacivanje organa, mogu izazvati promene u apetitu i sklonostima prema hrani.
Takođe, pacijenti koji se pripremaju za transplantaciju mogu biti zabrinuti da će "naslediti" osobine donatora, što može uticati na njihove preferencije.
Promene u ishrani i seksualnoj orijentaciji
Neki pacijenti prijavljuju promene u ishrani, kao i u seksualnoj orijentaciji.
Na primer, u jednom slučaju žena koja je primila srce od donatora koji je bio vegetarijanac, iznenada je razvila averziju prema mesu.
U drugom slučaju, gej muškarac koji je dobio srce od gej umetnika, počeo je da privlači žene, dok je gej žena koja je primila srce heteroseksualne žene izjavila da je počela da oseća privlačnost prema muškarcima i preispituje svoju seksualnost.
Potrebna su dalja istraživanja
Iako ovi slučajevi izazivaju veliko interesovanje, potrebna su dalja istraživanja kako bi se razjasnilo da li transplantacija organa zaista utiče na pamćenje i ličnost pacijenta.
Istraživači naglašavaju da su neophodna dodatna interdisciplinarna istraživanja kako bi se otkrile sve dimenzije prenosa memorije, neuroplastičnosti i integracije organa u ljudsko telo.
- Razumevanje ovih složenosti moglo bi poboljšati brigu o pacijentima sa transplantiranim organima i produbiti naše razumevanje temelja ljudskog postojanja i identiteta - zaključuju istraživači.
Prenela: N.R.
Izvor: Miss7zdrava.24sata.hr/Zdravlje.Kurir.rs
Kopriva i med: Evo kako da napravite moćan eliksir za krvnu sliku i imunitet